De meeste vuurtorens raken langzaamaan geautomatiseerd (en dus onbemand) of worden opgeheven. Vermoedelijk met net zo’n redenering als de praatpalen langs ‘s heeren wegen verdwijnen: de mobieltjes, GPS en andere techniek maakt de praatpaal overbodig. Hook Head houdt moedig stand. Op een van de uitsteeksels langs de Ierse zuidkust, ten zuiden van Weatherford, doet dit vuurtorentje ‘oudste […]
Na een middag vol woeste buien en dikke wolken duikt in de vroege avond de zon onder de wolken door om het Ierse vakjes-landschap nog even te belichten.
Het Noord-Ierse landschap heeft af en toe veel weg van een modelspoorbaan. Zowel woest als idyllisch, zowel natuurlijk als aangeharkt. Om er doorheen te rijden is een ervaring die je in het vlakke Nederland niet snel zult hebben.
Ierland kent vele gezichten. Het heeft de naam nat en woest te zijn. En arm. Maar met zulke uitzichten voel je je al snel rijk. En met dat weer valt het ook wel mee. Hier en daar een bui. In dit geval: dáár.
Als ik eerder leven geleefd zou hebben had ik Ier willen zijn. Hoewel het destijds vast minder ‘genieten’ zal zijn geweest (het land is woest en ongenaakbaar – zeker bij windkracht 12) is het een fantastisch land met een historie van bewoning die teruggaat tot de laatste ijstijd. En overal zie je die historie. In […]